3 vikur and counting! :D

Það er svo voðalega stutt þar til ég verð heima á Íslandi og mér finnst hálfskrítið að hugsa um það að ég skuli vera á leiðinni heim! Rosalega skrítið alveg.. :/ En hvað um það.. Ég held samt sem áður áfram að panta úr H&M og Nanett bauðst meira að segja til að taka við pökkunum.. þar að segja ef ég panta meira.. Langar svo til að kaupa allt!!!

En já það sem verður um að vera næstu vikurnar er nú ekki mikið.. fer í "pössun" á föstudag. Ég vil nefnilega ekki vera ein heima alla helgina í þessu risa húsi sem að brakar í öllu! Svo fer maður bara að huga að því að pakka, þarf að sækja pakka á morgun (úr H&M) svo ætla ég að taka strætó uppí Randers Storcenter og kaupa mér vetrarskó, það er orðið aðeins of kalt til að vera á strigaskóm og svo ætla ég að klára jólagjafirnar sem fyrst.. þarf nú ekki að kaupa margar, en gott að klára þær sem fyrst :D

Svo verður bara eins og danin segir "hygge" það sem eftir er af dvölinni :) Er farin að hlakka svo mikið til að komast heim og hitta alla.. Já og fá APPELSÍN! Sjíí, já og MIX og almennilegt nammi :) Já og svo verja jólunum með mínum nánustu, það á eftir að vera yndislegt, ætla ekki að gera skít öll jólin, ætla að sitja upp í sófa og éta! Gott plan ekki satt? :)

En já... ætla ekki að hafa þetta lengra í bili.. 

MaX

4 vikur :D

Júbbbbbíí! Það eru aðeins fjórar vikur þar til ég skelli mér heim til litla Íslands.. :) Ótrúlegt en satt, þá er ég orðin frekar kvíðin var að þurfa að fara að pakka, ég nefnilega pakkaði ekki sjálf þegar ég fór út til Danmerkur :P Á svo yndislegar vinkonur sem að gerðu það fyrir mig :P

Það gladdi mitt litla hjarta þegar ég vaknaði í morgun að sjá að það var allt á kafi í snjó! Enda tók myndavélina með mér þegar ég fór út að reykja í morgun klukkan hálf sjö! Enda ekki til meiri Íslendingur en ég.. Ég er búin að vera í allt of hlýju veðri.. mér hefur langað í vetur síðan í september! En ekkert gerst fyrr en nú, enda fer ég að fara heim.. 

 Fallegi snjókarlinn minn :)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

En þó að það séu fjórar vikur í að ég fari heim, á ég nú samt eftir að eiga erfitt með að kveðja fólkið hér. Sérstaklega þá Ídu litlu..! En svona er víst leikurinn gerður! :/

Ætla ekki að hafa þetta lengra í bili.. þar til næst!

MaX

Erfitt! :(

Þegar ég ákvað að fara til Danmerkur vissi ég að það yrði erfitt að vera ein í öðru landi, án vina og fjölskyldu. Þá sérstaklega, þar sem að maður er með feisbúkk, því alltaf er verið að senda manni póst um hitt og þetta sem er á döfinni með fjölskyldunni eða það sem vinir manns eru að fara.

Um daginn fékk ég póst frá meirahluta móðurfjölskydunnar að þau ætli að hittast einn laugardag og skera út laufabrauð, maður fékk smá sting í hjartað, en allt í lagi, ætli þetta verði ekki gert líka á næsta ári? Jú sennilega, en svo þegar maður fær boð í afmæli hjá afa sínum er enn erfiðara og það stórafmæli. En svo þegar er verið að senda manni póst um hvað eigi að gefa karlinum og maður getur ekki verið með af augljósum ástæðum, ég er í öðru landi! Ég vissi allan tímann að það yrði erfitt að missa af þessu, en ekki svona erfitt, því að þetta stórafmæli kemur ekki á næsta ári :( Enda situr maður hálfklökkur við tölvuna að skrifa um þetta. En þó svo að maður komist ekki, getur maður vonandi bætt þetta upp með því að safna pennum fyrir afa á meðan maður er hér. Enda ekki langt þar til að maður kemur heim. 

Ég er svo innilega að vona að tíminn verði fljótur að líða núna næstu vikurnar, því ég get eiginlega ekki beðið eftir að komast heim og knúsa alla! Þá er annað tækifæri til að hitta alla stórföðurfjölskylduna þegar skötuveislan verður á Þorláksmessu, sem ég vona að verði :)
En nú í dag eru 34 dagar þar til ég kem heim og á morgun 33, en þó svo maður sakni þess að vera ekki heima, þá verður maður bara að taka því eins og er, kingja kökkninum í hálsinum og brosa, því að það er ekki mikið eftir hér í Danmörku :)

Ég ætla að hafa þetta gott í bili :)

MaX

Hugs!

Jæja, bara mánuður og tíu dagar í að maður komi heim! Jiii ég er strax farin að hlakka til! :D Hlakka til að hitta alla og vera með fjölskyldunni! :)

Var á Vísi.is áðan að skoða eins og oft áður, þar sem að ég hef lítið að gera á kvöldin.. Og fyrir slysni, eftir að hafa hlegið dágott af dömuráðum Tobbu, rekst ég á myndband sem þar sem yfirskriftin er "Íhugaði sjálfsvíg vegna eineltis", þegar ég sé svona yfirskrift tel ég mig bundna til að skoða, verandi það að mér leið aldrei vel í grunnskóla! Eftir að hafa horft og hlustað á þetta myndband, lísti sér þetta nákvæmlega eins og skólaganga mín í grunnskóla, leið aldrei vel, átti fáa vini, treysti engum, hugsaði um að það væri gott að hverfa bara. En það sem að hélt í manni lífinu var að ég átti æðislega fjölskyldu og á enn. Enda er ég mjög þakklát fyrir allan þann stuðning sem ég hef fengið frá þeim. En eins og hjá þessarri konu, kynntist ég ákveðinni stelpu sem að hjálpaði mér að komast í gegnum síðustu tvö árin í grunnskóla, enda er ég mjög þakklát fyrir að hafa kynnst henni betur, ef ég hefði ekki gert það væri ég sennilega ekki hér í dag. Eitt að því sem að bjargaði líka var að fara í Unglingadeildina og kynnast þar krökkum sem eru eldri en ég og vita að það var fólk sem að dæmdi mig ekki fyrir hvernig ég leit út, eða commentuðu á það hvernig ég var. Þetta er allt saman fólk sem að heldur enn í manni lífinu, enda í dag er maður svo gott sem giftur björgunarsveitinni.

En það sem ég held að stærsta vandamálið fyrir mig hafi verið afskiptaleysi skólans á þeim tíma að reyna ekki að útrýma einelti í skólanum, af því að ég veit það fyrir víst að yngri bróðir minn lenti í því sama og ekkert aðhafst í því heldur. Á einhverjum tímapunkti átti að senda mig til sálfræðings, ekki tók ég það í mál, enda ekki ég sem þurfti til sálfræðings..!

Ég get sagt nákvæmlega það sama og þessi kona, að það er einn af þessum gerendum sem hefur beðist afsökunar á því sem að lét mann ganga í gengum, en hafði hann ekki hugmynd um að hann væri að ger illt..
En það sem að er verst fyrir mig er að mér langar helst ekkert til að hitta þetta fólk, mér finnst mjög erfitt að fara á t.d. reunion, enda hef ég ekki látið sjá mig síðan ég veit ekki hvenær! Af því mér finnst þetta fólk alltaf dæma mann nákvæmlega eins og það gerði í grunnskóla!

Ætla að láta þetta vera í bili!

Margrét Hildur!

Þýskaland og 44 dagar :)

Já ég skrifa hérna af hótelherberginu í Þýskalandi, þar sem að við erum búin að vera í núna nærri fjóra daga.. :) Fínasta hótel, fyrir utan það að ég hef lítið sem ekkert sofið síðan ég kom hingað... ætla að kenna lakinu um í þetta skiptið, þar sem að ég er vön að nota frottélök, og ekki einhverju sem er gert úr því sama og sængurverið!

Ég er búin að leggja lokahönd á jólagjafainnkaup, á bara eftir að föndra jólagjöfina handa Jette og Bent og kaupa eitthvað lítið og sætt handa krökkunum.. Jú og kaupa eitthvað handa henni Þorgerði.. :) Er samt eiginlega búin að ákveða hvað á að gefa henni þannig.. :)

En svo get ég ekki lýst því hvað tíminn er stundum fljótur að líða! Það er bara einn og hálfur mánuður í að maður verði lentur á Íslandinu góða :D Hlakka súpermikið til! Þegar ég kem heim er ég búin að vera í útlegð í rúma fimm mánuði! Vá hver hefði getað giskað á fimm mánuði! :D 

En á morgun er heimferð frá Þýskalandi, ég er pínufegin, því þá get ég kannski sofið örlítið! :P Og já möguleiki á því að maður stoppi í Scandinavia Park og taki með sér eins og nokkra Odense með heim! :D Jubbí!

MaX